Usta gazeteci Uğur Dündar, Sözcü gazetesindeki köşesinde “Bir tabibin “koronavirüs” günlüğü!..” başlıklı bir yazı kaleme aldı.
Dündar yazısında, Türkiye’de koronavirüsle çaba eden bir hekimin günlüğünü yayımladı.
Dündar yazısına İspanya’dan bir okurunun kendisine gönderdiği notu aktararak başladı ve “Peki bizde durum nasıl?” diye sordu.
“HOCA ‘SALGIN BİTENE KADAR BİZE MÜSAADE YOK’ DİYOR”
Uğur Dündar, şunları kaydetti:
“Sorumuzun karşılığını almak üzere, sizleri Eskişehir'deki Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi'nin Enfeksiyon Hastalıkları Bölümü'ne götüreceğim. Zira 2010 yılındaki ‘Domuz Gribi Salgını’ sırasında gösterdiği harika uğraş ve muvaffakiyet nedeniyle Çağdaş Gazeteciler Derneği tarafından ‘Sağlıkta Yılın Bilim İnsanı’ seçilen pahalı hocamız, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Uzmanı Prof. Dr. Gaye Usluer orada misyon yapıyor.
Bu klinikte Gaye Hoca, 2 öğretim vazifelisi arkadaşı ve 8 asistan, harikulâde bir tempoyla çalışarak hastalarına şifa dağıtıyorlar.
Aileleri kaygılı. Zira sıhhat işçisi ortasında da hem yaş, hem de mevcut hastalıkları nedeniyle riskli olanlar var. Dünya Sıhhat Örgütü (WHO) sıhhat çalışanlarını salgın boyunca bilhassa izlenmesi gereken kümeler içinde kabul ediyor. Buna rağmen gece-gündüz demeden, hafta sonu tatili yapmadan daima çalışıyorlar. Hoca ‘Salgın bitene kadar bize müsaade yok’ diyor!..”
“33 SAATİN SONUNDA GİYSİLERİMİ DEĞİŞTİRİP…”
Uğur Dündar Uzman Hekim Ali Gümüş’ün günlüğünü şöyle aktardı:
“Şimdi de yeniden birebir klinikten Enfeksiyon Hastalıkları Uzmanı Dr. Ali Gümüş'ün ‘Koronavirüs Günlüğü’ne göz atıyoruz:
‘Hastaneye sabah 08.00'de geldim. Çabucak giysilerimi değiştirip, cerrahi gruplarımı giydim.
Hiç vakit geçirmeden servis hastaları ve Covid-19 kuşkusuyla yatanların evraklarını alarak vizite başladım. Şikayeti olanları muayene ettim, tetkik gerekiyorsa onları yaptım ve vizite hazırlandım. Sorumlu öğretim görevlisine tespitlerimle birlikte o günkü klinik durumlarını anlattım.
Vizit sonrası serviste yatan hastaların rutin süreçlerini hallettim.
Acil servisten gelen davet üzerine, oraya giderek Covid-19 kuşkusuyla başvuran hastaları muayene ettim, gerekenleri yaptım. Sorumlu öğretim üyesine de danışarak onları izole odalara yatırdım. İzole odaların birinden çıkıp başkasına girerken maske, eldiven ve önlük giyip çıkarmanın zorluğunu bir defa daha yaşadım.
Öylesine ağır bir tempoda çalışıyordum ki, kaşla göz ortasında saatin 17.00'ye nasıl geldiğini anlayamadım!..
O saatte nöbete geçerek, servis dışından gelen konsültasyonlara hazırlanmaya başladım. Başka servislerde bulunan Covid-19 kuşkulu hastalar hakkında gelen soruları cevaplandırdıktan sonra yanlarına gittim. Gerektiğinde öğretim üyesine danıştım.
Saat 19.00 civarında birkaç dakika ayırıp yemeğimi yedim.
Çünkü o sırada servisteki hastalar stabildi. Aksi durumda açlığımı gidermek, aklıma bile gelmezdi.
21.42'de acil servisten yeni müracaat talebi geldi. Bunun üzerine 2 hastayı daha alıp, servise yatırdım.
Tahlil için örnekler ve kanlarını alarak evraklarını hazırladım ve Vilayet Halk Sıhhati Müdürlüğü'ne teslim ettim.
Gece 01.00'de hastalardan birinin teneffüs meşakkati artınca, gereken tüm tıbbi müdahaleyi yaptım. Uğraşlarımızla durumun tekrar stabil hale gelmesini sağladım…
Saat sabah 05.00'i gösterirken, nöbetçi hemşire ile birlikte vital bulguları hakkında görüş alışverişinde bulunarak yakın takipteki hastaları belirledik.
Saat 08.00'de grup arkadaşlarım mesailerine başladı.
Servis hekimlerimizle birlikte tüm hastalara tekrar vizit yaptık.
Covid-19 kuşkusuyla yatan hastaları, çıkan sonuçlar konusunda bilgilendirdik.
Negatif çıkanlara gereken tekliflerde bulunduktan sonra hocamızın bilgisi dahilinde taburcu ettik.
Saate karşı yarış devam ediyordu.
Çünkü o sırada acile yeni hastalar gelmişti…
Yatışlarını sağlayıp tetkik için örnekler aldık ve Vilayet Halk Sağlığı'na gönderdik.
Böylece saat tekrar 17.00'yi bulmuştu.
Gözümü hiç kırpmadan geçen 33 saatin sonunda giysilerimi değiştirip, birazcık uyumak, ailemi görmek ve tekrar hastalarıma koşmak üzere meskenime döndüm…’”
“İNSANLIK SİZE MİNNETTARDIR BEDELLİ SIHHAT ÇALIŞANI KARDEŞLERİM”
Uğur Dündar yazısını şöyle bitirdi:
“Dr. Ali Gümüş, insanüstü çabalarla dolu bu 33 saatin hikayesini, güya sıradan bir yaşanmışlık üzere ‘Koronavirüs Günlüğüne’ yazmış.
Hele şu salgını bir atlatalım, göreceksiniz bu kahramanların sinemaları yapılacak, romanları yazılacak.
İnsanlık size minnettardır kıymetli sıhhat çalışanı kardeşlerim.”