Doç. Dr. Necip Hablemitoğlu’nun katil zanlısı olarak aranan, Özel Kuvvetler Komutanlığı’ndan ihraç edilmiş eski yüzbaşı Nuri Gökhan Bozkır’ın Ukrayna’da yakalandığı haberi gündeme bomba üzere düştü. Aslında Bozkır’ın tutuklanması yeni bir gelişme değildi. Bozkır bir müddet evvel tutuklanmış, akabinde da mesken hapsine çıkartılmıştı. Konut mahpusu günlerinde ise Ukrayna’ya iltica müracaatında bulunmuştu.
Necip Hablemitoğlu’nun katil zanlısı olarak aranan eski yüzbaşı Nuri Gökhan Bozkır’ı Hürriyet’ten Toygun Atilla Ukrayna’da buldu. Başşehir Kiev’de, cinayetin ‘karakutusu’ denilen Nuri Gökhan Bozkır’la röportaj yapan Toygun Atilla o anları şöyle anlattı: “Hablemitoğlu 17 yıl evvel meskeninin önünde uğradığı silahlı akın sonucu gözünden ve başından vurularak öldürülmüştü. Ben de karşımdaki katil zanlısı Nuri Gökhan Bozkır’ın gözlerinin içine bakarak sordum: ‘Necip Hablemitoğlu’nu siz mi öldürdünüz? Neden bu cinayeti işlediniz?'”
İşte gazeteci Atilla’nın kaleminden o röportaj…
UKRAYNALI AVUKATLARI KARŞI ÇIKTI
Cezaevinden çıktığı bilgisine ulaşınca, bu karanlık isimle ropörtaj yapmak için peşine düştüm. Avukatları ile yaptığım görüşmede, Bozkır’ın Hürriyet’e konuşmayı kabul ettiğini bildirdiler. Çabucak hazırlıkları yaptım ve cumartesi sabahı Kiev’e uçtum. Yanımda Nuri Gökhan Bozkır’ın Türk avukatları da vardı. Yaklaşık 1.5 saatlik uçak seyahatinin akabinde Kiev’deydik. Kent sisli bir güne uyanmıştı.
Avukatlar, röportaj öncesi Ukraynalı meslektaşları ve Nuri Gökhan Bozkır ile toplantı yapmaları gerektiğini söyleyerek yanımdan ayrıldılar. Kaldığım otelde hem röportaj için hazırladığım soruların üzerinden geçiyor hem de heyecanla beni aramalarını bekliyordum. Fakat bu bekleyiş akşam saat 19.00’a kadar sürdü. O saatte otele gelen Nuri Gökhan Bozkır’ın avukatı, Ukraynalı meslektaşlarının söyleşiyi uygun bulmadığını iletti. Benim için büyük bir hayal kırıklığıydı.
Ukraynalı avukatlara nazaran, Nuri Gökhan Bozkır’ın röportajda söyleyecekleri Ukrayna’daki siyasi sığınma sürecini olumsuz etkileyebilirdi. Türk meslektaşları da Ukraynalı avukatların tezi ile ikna olmuştu. Onlar da görüşmenin olmasını istemiyorlardı. Türk avukatlarla uzun müddet bu mevzuyu tartıştık. En sonunda Bozkır ile röportaj yapmama ikna oldular. Lakin dava süreci ile ilgili sorulara müvekkillerinin cevap vermeyeceğini belirttiler.
RAMBO BEKLİYORDUM ÇELİMSİZ ÇIKTI
Nuri Gökhan Bozkır son mahkeme kararı gereği geceleri mesken mahpusunda tutuluyor, saat 19.00’dan sonra sokağa çıkamıyordu. Onu birinci kere Pazar sabahı saat 11.00’de, Kiev’deki otelimin önüne avukatları ve eşi ile birlikte geldiğinde gördüm. İddiamdan çelimsizdi. Eski Özel Kuvvetleri mensubu olduğu için karşımda Rambo gibisi, uzun uzunluklu, kaslı bir eski asker bekliyordum. Halbuki ki atletik bir bedene sahip olmasına karşın zayıf, çelimsiz denebilecek biri vardı karşımda. Başında bilhassa operasyon bölgelerinde misyon yapmış askerlerin tercih ettiği siyah bir bandana takılıydı. Son derece kibar ve saygılıydı. Beni en çok şaşırtan ise burnunun estetik olmasıydı. Ekseriyetle tanıdığım askerler burun estetiğini çok benimsemezlerdi.
Necip Hablemitoğlu
HABLEMİTOĞLU İLE HİÇ YÜZ YÜZE GELMEDİK
Oteldeki tanışma faslının akabinde 2 farklı arabayla Kiev’de bir restorana gittik. Yanımızda Nuri Gökhan Bozkır’ın eşi ve avukatları vardı. Kendisine birinci sorumu gözlerinin içine bakarak yönelttim. Aklımda Necip Hablemitoğlu’nun 17 yıl evvel meskeninin önünde gözünden vurularak öldürülmesi vardı. Aslında ne karşılık vereceğini az çok varsayım ettiğim halde gözlerinin içine bakarak sormalıydım: “Necip Hablemitoğlu’nu siz mi öldürdünüz? Neden bu cinayeti işlediniz?”
Şöyle yanıtladı: “Ben katil değilim. Necip Hablemitoğlu’nu öldürmedim.” Necip Hablemitoğlu’nu hayatının hiçbir periyodunda görmediğini, yüz yüze gelmediklerini, kendisini kitaplarından ve o devrin TV programlarından tanıdığını anlattı. Necip Hablemitoğlu cinayeti işlendiğinde Özel Kuvvetler Komutanlığı’nda üsteğmen rütbesindeydi. Yalnızca medyadan tanıdığı Necip Hablemitoğlu’nun siyasi görüş olarak kendisine yakın bir isim olduğunu söyledi. Israrla “Kendi görüşüme yakın birini neden öldüreyim” bildirisi vermeye çalışıyordu.
KAYIT DIŞI DA KONUŞTU
Konuşmamız sırasında birçok sorumu avukatlarının müdahalesi ile yanıtlamadı. Buna karşın kayıt dışı olarak, yazılmaması kaydı ile cinayet hakkında kimi öngörülerini anlattı. Yaklaşık 4 saat boyunca birlikteydik. Bitki çayı ve sıkça sigara içti. Ukraynalı eşi telaşlıydı. Vakit zaman göz göze geliyor, birbirlerine “Aşkım” diye hitap ediyorlardı. Sohbetimiz sırasında 10 yıllık bir beraberlikleri olduğunu öğrendim. Üniversite okuyan eşi ile Ankara’da tanışmış, 1 yıl sonra da evlenmişlerdi. Birlikteliklerinden 9 yaşında bir çocukları vardı. Çocukları İtalya’da dünyaya geldiğinde TSK’dan ihraç edilen Nuri Gökhan Bozkır, ekonomik şartlar nedeniyle oğlunu görebilmek için 3 ay boyunca İtalya’ya gidememişti. Yaşadığı süreci anlatırken bunlardan da kelam etti.
TELEFON SİNYALİ CEVABI
Çıkan haberlere nazaran Hablemitoğlu cinayetini araştıran takım en kıymetli ipucuna o devrin baz istasyonu kayıtlarından ulaşmıştı. Bozkır’a, cep telefonunun Hablemitoğlu öldürüldüğü sırada meskeninin önünde, sonrasında da Mogan Gölü civarında sinyal verdiğini hatırlattım ve “Neden” diye sordum. Nuri Gökhan Bozkır, cinayet tarihinde Ankara Çankaya’daki Oyak Sitesi’nde oturduğunu, işyerinin ise Ankara Gölbaşı’nda olduğunu söyledi. Hablemitoğlu ile konutunun ortasında 1 kilometre aralık vardı. Kendisine nazaran cep telefonunun tıpkı bölgede sinyal vermesi son derece doğaldı.
İZLENİYORUZ, KAYDEDİLİYORUZ
Görüşmemizin bir kısmında oturduğumuz restorandan kalktık. Kiev sokaklarında birlikte fotoğraf ve görüntü çektirdik. Bir kilisenin önündeydik. Fotoğraf çektirmeye başladığımız andan itibaren ardımızda kapşonlu ve kot pantolonlu bir Ukraynalı belirdi. Elindeki cep telefonu ile bizim manzaralarımızı çekiyordu. Kanımca görüntüye alıyor, tahminen de canlı olarak bir yere aktarıyordu. Ukrayna istihbarat servisinden olabileceğini düşündüm.
AĞLATAN SORU
4 saati bulan görüşmemiz sırasında Nuri Gökhan Bozkır vakit zaman TSK mensubuyken ülke için verdiği hizmetlerden, 72 kez takdirname aldığından, ödüllerinden kelam etti. Meğer artık bir siyasi sığınmacı durumdaydı. Öbür bir ülkeye iltica etmek istiyordu. Burada bir çelişki vardı. “Madem hatalı değilsiniz, neden iltica etmek istiyorsunuz, gelip Türk mahkemesinde yargılanmıyorsunuz” diye kendisine sorduğumda ağlamaya başladı. Büyük bir iftiraya uğradığını, bu komplo çözülene kadar Türkiye’de olmasının hem kendisi hem de ailesi için hayati tehlike içerdiğini öne sürdü.