Eski Devlet Bakanı Ufuk Söylemez, Aydınlık gazetesindeki köşesinde “Bilinmeyen döviz rezervleri mi var?” başlıklı bir yazı kaleme aldı.
Söylemez yazısında, iktisat idaresindeki kusurlara değindi
“REZERV VARLIKLARI, BİR EVVELKİ AYA GÖRE YÜZDE 14.5 ORANINDA AZALDI”
Ufuk Söylemez yazısında şunları kaydetti:
“Hatadan dönmek fazilettir. Fakat iktidar ve iktisat idaresi uzun müddettir büsbütün ‘algı yaratmaya’ ve ‘günü kurtarmaya’ yönelik iktisat siyasetlerinde ısrar ve inat ediyor ne yazık ki.
Genelde iktisat, özelde rezerv yönetme siyasetlerindeki yanlış ve saplantılı bakış açısı giderek daha riskli ve problemli hale geliyor.
Nitekim, dolar kurunu bu defa de 7 TL hududunda tutmak uğruna, yapılan-yaptırılan müdahalelerin sonucunda Mart 2020 ay sonu itibariyle resmi rezerv varlıkları, bir evvelki aya göre yüzde 14.5 oranında azalarak 92.1 milyar dolara geriledi.
Bununla paralel olarak, döviz varlıkları da yüzde 21.9 azaldı ve 59.2 milyar dolara indi.”
“YA DA BİR KENARDA TUTTUKLARI POTANSİYEL BİR DÖVİZ REZERVLERİ YAHUT İMKANLARI VAR”
“Döviz rezervlerinde yılbaşından bu yana 27.3 milyar dolarlık azalma Türkiye’nin memleketler arası seviyede dış borç ödeme kapasitesi üzerinde olumsuz tesir yaratacaktır.” diyen Ufuk Söylemez yazısını şöyle sürdürdü:
“Uluslararası metrik tarifine nazaran hesaplanan ve kısaca ORTA (Assesing Reserve Adequacy) olarak isimlendirilen rezerv yeterlilik oranının Mart 2020 sayıları ile muhtemelen yüzde 70-75’lere ineceği iddia ediliyor.
Gelişmekte olan 10 iktisatta Şubat 2020 ay sonu prestijiyle ARA-Rezerv yeterlilik oranı şöyleydi;
Aynı ülkelerin 2019 yılsonu itibariyle rezervlerinin, kısa vadeli borçlarını karşılama oranlarına bakalım artık de;
Yukarıdaki iki tablodan da açıkça görüleceği üzere, Türkiye iktisadı, gerek rezerv yeterliliği, gerekse rezervlerin kısa vadeli borçlarını karşılama oranı bakımından hiç de olumlu bir yerde değil, gelişen ekonomiler ortasında maalesef.
Rezerv siyasetleri, emir-komuta mantığı ile ve yanlışta ısrar ve inat ile bu biçimde sürdürülemez. Bu tablolara bakıldığında; insanın aklına iki şey geliyor. Ya gidişatın ne manaya geldiğini/geleceğini görmüyor, anlamıyor ya anlamak istemiyorlar. Ya da bizim bilmediğimiz-görmediğimiz bir kenarda tuttukları potansiyel bir döviz rezervleri yahut imkanları var.
Umalım da, şapkadan tavşan çıkaracak, bir özel rezerv hazırlıkları yahut döviz potansiyelleri olsun.
Ne demişler, umut yoksulun ekmeği…”